Przekraczanie granicy z Ukrainą

Umowa o ruchu bezwizowym pomiędzy Polską a Ukrainą obowiązywała od sierpnia 1997 roku do 1 października 2003 roku. 30 lipca 2003 roku podpisano porozumienie o Zasadach ruchu wizowego, które weszło w życie z dniem 1 października 2003 roku. Zgodnie z tym porozumieniem Polacy nadal udają się na Ukrainę w systemie bezwizowym, zobowiązani są tylko do posiadania paszportów. Na granicy wydawany jest tzw. dokument migracyjny (meldunkowy), na podstawie którego Polacy mogą przebywać na terytorium Ukrainy do 90 dni. Po okresie 90 dni obywatele polscy mogą ubiegać się o wizę pobytową lub czasowy pobyt. Formalności załatwia się w Oddziale Wiz
i Rejestracji odpowiednim do zgłoszonego miejsca pobytu i zamieszkania. Z kolei obywatele ukraińscy zobowiązani są do posiadania polskich wiz, wydawanych bezpłatnie przez polskie placówki konsularne. Wizy wydawane są w trybie zwykłym, przyspieszonym i z możliwością wielokrotnego przekraczania granicy. Jednak od wjeżdżających do Polski ukraińskich turystów i biznesmenów nie  posiadających  zaproszenia, wymaga się przedstawienia zabezpieczenia finansowego w wysokości 150 USD na trzy dni lub posiadania karty kredytowej. Szczegółowe informacje wraz z formularzem wniosku wizowego znajdują się na stronie internetowej Ambasady RP w
Kijowie: www.polska.com.ua.

Wizy

Wizy uprawniające do wielokrotnego przekraczania granicy są wydawane na okres jednego roku kierowcom międzynarodowych firm spedycyjnych, biznesmenom, przedstawicielom samorządów terytorialnych, obywatelom posiadającym nieruchomości na terenie Polski, osobom odwiedzającym groby członków rodziny oraz emerytom. Podróżni udający się z Ukrainy do Rosji muszą posiadać ważną wizę rosyjską. Na Ukrainie uzyskanie wizy pozwalającej na wielokrotne przekraczanie granicy rosyjskoukraińskiej jest bardzo kosztowne. Za wystawienie takiej wizy w ciągu 1 dnia należy zapłacić około 495 USD, zaś w ciągu 10 dni – 170 USD.

Przekraczanie granicy samochodem
Od 1 grudnia 2001 roku obowiązuje wzmocniona kontrola przywozu samochodów. Cła, podatki i opłaty za przywóz samochodów są pobierane w punktach przekraczania granicy, a nie w urzędach celnych na terytorium Ukrainy. Urzędy te wydają jedynie dokumenty uprawniające do rejestracji samochodów przez Państwową Inspekcję Samochodową MSW.

Procedura odprawy samochodu trwa od 30 minut do godziny. Na granicy otrzymuje się osobny druk (tzw. „talończyk”), w którym podaje się markę samochodu, numer rejestracyjny, numer silnika, nazwisko właściciela i liczbę osób podróżujących w samochodzie. Przy wjeździe służba graniczna zatrzymuje jedną część wypełnionej karty („przybycie”), a przy wyjeździe drugą („wyjazd”). Zawarte w karcie informacje kierowane są do centralnej bazy danych Państwowego Komitetu ds. Ochrony Granicy Państwowej. Dokumentu tego nie można zgubić, bo stanowi on dowód rejestracyjny samochodu, jest wymagany przy kontrolach drogowych na Ukrainie i musi być zwrócony przy wyjeździe. Polski dowód rejestracyjny nie jest honorowany. Podróżując samochodem służbowym należy okazać upoważnienie wystawione przez firmę i przetłumaczone na ukraiński. W grudniu 2001 roku zniesiono wprawdzie kontrolę ekologiczną samochodów, ale utrzymano kontrolę ekologiczną ładunków przewożonych samochodami oraz kontrolę radiologiczną samochodów osobowych.

Opłaty
Przy przekraczaniu granicy należy uregulować kilka obowiązkowych opłat:
- opłata ekologiczna (10 hrywien);
-  ubezpieczenie medyczne (35 hrywien);
- wystawienie deklaracji na samochód (15 hrywien);
- podatek za użytkowanie dróg (27 hrywien, płatne w drodze powrotnej).

Płatności mogą być dokonane w walucie ukraińskiej lub w dolarach. Od 1 września 2001 roku, na mocy rozporządzenia Gabinetu Ministrów, obowiązuje zakaz sprawdzania przez służbę celną, czy wyjeżdżający obywatele ukraińscy i przyjeżdżający obcokrajowcy posiadają ubezpieczenie medyczne.