Marszrutki

Wybierając się na wschód na wakacje lub typowo turystyczny wypad warto pomyśleć o tym, jak będzie się poruszać po rozległych terenach nie tylko miejskich, ale i pomiędzy poszczególnymi regionami. Oczywiście najbardziej praktycznym i wygodnym pojazdem jest własny samochód, ale nie zawsze można sobie pozwolić na taką jazdę, a niekiedy też bardziej kusi wędrówka z plecakiem i grupą przyjaciół po tych słowiańskich zakątkach, zwiedzanie „na piechotę” i nocowanie gdzie tylko się da. Taka turystyka ma wiele uroku i pozostawia niesamowite wrażenia na przyszłość. Pomimo jednak nawet największej gotowości do pokonywania setek kilometrów nikt nie jest w stanie dokonać tego wyłącznie na piechotę. Na dużych odległościach dostępne są tradycyjne linie kolejowe oraz autobusy na wzór polskiego PKS-u, są one jednak nie zawsze dostępne, a trasy ograniczone. Zdarzają się również strajki, które uniemożliwiają podróżowanie. Inny sposób to trolejbusy, które kiedyś kursowały również w Polsce. Najdłuższa w Europie linia trolejbusowa prowadzi z Jałty do Symferopola na Krymie. Najpopularniejsze jednak na wschodzie są marszrutki.

Samo słowo marszrutka pochodzi od rosyjskiego „marszrutnoje taksi” i oznacza rodzaj taksówki jeżdżącej po ściśle określonej trasie. Marszrutki przypominają trochę nasze współczesne busy, jednak w przeciwieństwie do nich nie posiadają ściśle określonych przystanków i z reguły też rozkładów jazdy. Na tych trasach prywatni kierowcy, nienależący do żadnego oficjalnego przewoźnika oferują transport starymi, często rozklekotanymi samochodami typu ford, mercedes czy inne tego typu marki produkujące mikrobusy. Kilkuosobowe wozy nie ograniczają się jednak do przewozów pasażerów na miejscach siedzących. Odjeżdżają dopiero wówczas, kiedy wnętrze wyładowane jest maksymalnie. Z tej racji nie mają też ustalonych godzin odjazdu. Jeśli o określonej godzinie nie ma kompletu pasażerów, samochód odjeżdża z opóźnieniem. Takie podejście kierowców z jednej strony zapewnia jazdę każdemu, kto tego potrzebuje, z drugiej zmniejsza zdecydowanie komfort jazdy. Niestety w autobusach można zostać wysadzonym, jeśli się nie posiada biletu zakupionego w kasie, gdyż wyjątkowo pieczołowicie przestrzega się numerowania miejsc. Jeśli pasażer kupi bilet u kierowcy, może zostać wyproszony z autobusu, gdy zjawi się ktoś na jego miejsce z biletem z kasy. Opłaty w marszrutkach przyjmują bezpośrednio kierowcy, a ograniczają się one do niewielkich kwot, w przeliczeniu na polskie złotówki około 0,50 gr. do 3 zł zależnie od odległości czy miejsca.

Marszrutki jeżdżą zarówno w wielkich miastach jak i pomiędzy nimi. Można sobie zafundować zwiedzanie Lwowa, korzystając jedynie z takiego środka transportu. Przejazdy kosztują grosze, a samochód zatrzymuje się na żądanie w każdym miejscu wzdłuż wyznaczonej trasy. Problemem są niestety kieszonkowcy i tłok, a zwłaszcza większe bagaże, gdyż marszrutki nie posiadają dużych bagażników. Część bagażu niekiedy można umieścić na dachu, ale i tak większość ląduje w końcu we wnętrzu wozu pod nogami pasażerów. Tłok również sprzyja złodziejom, więc warto pilnować gotówki i nie wozić ze sobą cennych przedmiotów. Inna kwestia jest tolerancja tłoku, a przede wszystkim całkowitej obojętności pasażerów. Nikt się tu nie przejmuje faktem, że ktoś wsiada czy wysiada. Aby opuścić pojazd trzeba się po prostu przedzierać przez tłum pasażerów w ciasnym wnętrzu. Nie każdy toleruje taką jazdę, dotykanie wzajemne, ściskanie i przyklejanie się współpasażerów. Nie inaczej wygląda sytuacja na dłuższych trasach. Marszrutki wożą tu ludzi ze wsi do najbliższego miasta, często obładowanych, spoconych i hałaśliwych. Pojazdy te nie są jednakowe. Wśród marszrutek wyróżnia się te tradycyjne, mniejsze, ale droższe oraz nieco większe, które wprawdzie mniej kosztują, ale za to wolniej zbierają komplet pasażerów i dłużej trzeba czekać na odjazd. Zdarzają się tez marszrutki ekspresowe, które są niczym innym jak większą taksówką, a kierowca może zaskoczyć żądaniem znacznie wyższej opłaty. Transport tego typu ma wiele zalet i wad. Pomimo jego niesystematycznego kursowania, braku rozkładów jazdy, punktualności a nawet niekiedy ściśle określonej trasy na dworcach szybko pokierują turystów „naganiacze”, poszukujący pasażerów. Dla tych, którzy są tolerancyjni na niewygody i dużo podróżują to jest dobre i niedrogie rozwiązanie.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies