Kutia

Kuchnie regionalne całego świata posiadają swoje własne specyficzne dania, przyrządzane ze składników dostępnych w okolicy. Wiele z nich posiada legendarne początki związane z różnymi dawnymi wydarzeniami. Potrawy takie podawane są z okazji świąt lub stanowią podstawowe danie codziennego wyżywienia. Niektóre też z takiego podstawowego dania zachowały jedynie podstawę, a przygotowane są w znacznie zmodyfikowanej formie. Stosowane są tez specyficzne przyprawy, właściwe dla danego regionu. Taką charakterystyczną, nie podawaną nigdzie indziej potrawa jest kutia.

Pochodzenie

Kutia jest potrawą regionalną, która ma już długa tradycję, a jej korzenie wywodzą się z Ukrainy. Poza tym krajem potrawa ta również była sporządzana i konsumowana na Litwie, Białorusi, a także można ją było spotkać w polskiej kuchni wschodniej, głównie w rejonie Białostocczyzny. Jej nazwa pochodzi od greckiego słowa „kokkos” oznaczającego ziarno. Nazwa ta związana jest z podstawowym składnikiem, jaki stanowi ziarno pszenicy. Tradycyjnie kutię podaje się z okazji świąt Bożego Narodzenia a stanowi ona jedno z dwunastu tradycyjnych dań wigilijnych. Kutię przygotowuje się też z okazji Dziadów i na stypy.

Składniki

Podstawą przyrządzania kutii jest ziarno pszenicy. Musi być ona we właściwy sposób przygotowana, namoczona i gotowana przez wiele godzin. Do pszenicy dodaje się tez specjalne dodatki. Jednym z nich jest tradycyjny mak, którego nie może zabraknąć w wigilijnej wieczerzy. Mak symbolizuje bogactwo, mrowie pieniędzy, podobnie jak sama pszenica, która jest jednym z najszlachetniejszych zbóż, a jednocześnie symbolem dostatku. Jako wigilijna potrawa kutia musi być tez wzbogacona cukrem i bakaliami. Tradycyjnie dodawano zamiast cukru miód lub słód. W niektórych regionach do kutii dodaje się także mleko lub śmietanę oraz inne dodatki zależnie od dostępności i upodobań, większość z nich jest tradycyjnie dodawana do ciast, czyli są to kandyzowane owoce, skórka pomarańczowa, cytrynowa itp. Na Białorusi funkcjonuje inna odmiana kutii, przygotowywanej z pęczaku zamiast pszenicy. Dzięki temu jest łagodniejsza i mniej „kłująca”. Jeszcze inną modyfikacją może być wykorzystanie ryżu lub przygotowywanie wersji na słono, bez dodatku miodu i bakalii.

Przygotowanie

Przygotowanie kutii wymaga wiele czasu i cierpliwości. Przede wszystkim długie i żmudne jest „oprawianie” pszenicy, którą trzeba ręcznie wyłuskać z kłującej otuliny. Dziś na rynku można kupić już pszenice wyłuskaną, ale w wiejskiej tradycji kobiety robiły to ręcznie. Polegało to na obtłukiwaniu drewnianym wałkiem pszenicy wsypanej do worka lnianego. Ziarna trzeba było co jakiś czas zwilżać wodą. Otłuczoną pszenicę zalewało się woda i zbierało z powierzchni oderwane łuski, albo odcedzało na sicie o dużych oczkach. Następnie pszenicę gotuje się na małym ogniu przez 3-4 godziny, oddzielnie gotuje się mak, a potem wszystkie składniki łączy się i chłodzi w lodówce. Potrawa przygotowywana jest przez wiele godzin, a spożywa się ją następnego dnia. Nieco szybsza i łatwiejsza jest zastępcza potrawa: łamańce z makiem.

			Lovetotravel Kontakt

Ważne: nasze strony wykorzystują pliki cookies